‘Tweezaam, of: de erwt onder de prinses, een biolab’ bij Het Gevolg

Ik heb het een tijdje stil gehouden, maar tijd om de beans te spillen. Of de erwt. Ik ga in september een voorstelling maken onde de vakkundige begeleiding van de onvolprezen Stefan Perceval bij Het Gevolg. Dit in het kader van een studentenproject. Ik ben geen student meer. Voor de duidelijkheid.

Kortom: 1 september, als jullie allemaal terug naar school gaan, word ik drie weken opgesloten in Het Gevolg, waar mijn biolab tot wasdom zal komen teneinde de ideale erwt te kweken om onder prinsessen en twaalf matrassen te leggen.

 

En rond 20 september, als kinderruggetjes weer krom staan van de boekentassen, een toonmoment van ‘Tweezaam, of: de erwt onder de prinses. Een biolab’! Te lange titel! Hoera!

Jonge theatermakers kiezen toneelteksten.

Voor de theaterbib mocht ik en zeventien andere jonge theatermakers een tekst kiezen die ons geraakt heeft, beïnvloed heeft of op een andere manier belangrijk voor ons is. Ik koos voor 4.48 Psychosis, de laatste tekst die Sarah Kane schreef en die ze nooit in première zag gaan. Dat heb je nu eenmaal als je tekst zo autobiografisch is: Kane werd opgenomen na een overdosis pillen en liever nog dan onder observatie van haar psychiaters te blijven ontsnapte ze uit het ziekenhuis om negentien minuten later opgeknoopt aan haar schoenveters gevonden te worden. Kane was achtentwintig, zeventien dagen te laat om bij die fameuze club van Kurt Cobain, Janis Joplin en Amy Winehouse te horen.
4.48 Psychosis is soms te authentiek en autobiografisch om comfortabel te zijn, zowel in lezing als in opvoering. Een lange zelfmoordbrief, zo lijkt het wel. Tegelijkertijd heeft Kane de werkelijkheid, haar door psychoses gekwelde werkelijkheid, naar haar schrijvershand gezet. Als troost, hoewel zij zelfs door haar kunst niet getroost kon worden. De wanorde, schijnbaar willekeurige flarden taal nodigen acteurs uit tot spelen, tot maken en verwerken van haar tekst naar iets nieuws. Vrijheid door complexiteit, dat maakt van haar teksten prachtige theaterteksten.
Ik weet niet wat een theatertekst voor mij goed maakt. Ik weet ook niet waarom ik 4.48 Psychosis zo goed vind. Maar mij heeft hij geraakt en omvergeslagen.

De andere teksten vind je op:

http://www.theaterbib.be/jongemakers

Gert-Jan bij De Kosmonaut

Het is al een tijdje bekend, maar ik zet het voor de volledigheid hier bij op: ik ga een fijne tekst schrijven voor de dames en heren van De Kosmonaut. Samen met vier andere schrijvers schrijf ik ‘This is what a sexworker looks like’, een voorstelling bestaande uit vijf monologen over even veel sekswerkers. Dat zijn hoeren.
Ik ga schrijven over een travestiehoer, dus jullie kunnen weer lekker veel vunzigheden van me verwachten. Zoals gewoonlijk. Niemand leest dit, toch?
Wanneer de voorstellingen zijn van dit geweldige project, kan ik jullie niet zeggen omdat ik dit nog niet weet. Ik ben wel al gezellig met de andere schrijvers een beetje schuw uit mijn hok gekomen om me te laten besnuffelen door het haagse publiek. Op het Nee, jij hebt talentfestival in Theater a/h Spui was dat. Hier kunnen jullie zien hoe ik een beetje ongemakkelijk vragen beantwoord.

20131125-174406.jpg

The Worst Treated Thing Alive in Lier!

Van alle schepsels werd zij het slechtst behandeld. Zij was verliefd en raakte verloren. Zij probeerde zich vast te bijten aan diegene van wie ze dacht dat ze hem kende. Of toch zou leren kennen. Maar hij bleef altijd een vreemde.

Sla haar op. Print haar uit.
Bewaar haar als hard copy.
Schrijf haar wit vel vol
met zwarte inkt als een laserprinter.
Bewerk haar en verwijder haar.

Een danstheatervoorstelling over hoe de ander altijd een vreemde blijft.

18 en 20 december 2013 om 20u00 in De Marollen, Bril 6, 2500 Lier.
Tickets: 10 euro
Reserveren: mathildamattil@gmail.com
Tekst en Regie: Gert-Jan Janssens
Spel: Ann-Sofie Janssens, Nele Paulissen
Lichtontwerp: Dirk Ceulemans
Muziek: Gert-Jan Janssens
Geluidsbediening: Nick Celis